Eigenlijk is het toch te gek voor woorden wanneer ik naar mijn gevoel luister en voel wat er omhoog komt..
Dat er naar een vrouw wordt gekeken als een soort lust object. Ik weet dat mannen zijn geprogrammeerd om met lust te kijken en alles.. maar dat ze niet durven praten met hun vrouwen over hun ware programmeringen en wat ze willen, hoe dat ze het zien, wat hun verlangens zijn? Als vrouw vind ik dat je ruimte voor je man hoort te hebben om dat met jou te kunnen bespreken zonder dat ze de angst hebben om zich te kunnen uiten en voor vrouwen vind ik dat ze eerlijk en oprecht moeten zijn wat het doet met hun gevoel.
Veiligheid zonder oordeel en uiten wat iets met jou doet, is communiceren.
Veel is als man en vrouw met elkaar te bespreken wanneer je echt open en eerlijke communicatie naar elkaar hebt zonder te oordelen en verteld hoe je het ziet en wat het met je doet. En nee, ik zeg niet dat je over je grenzen heen moet gaan en vind dat je moet luisteren naar je eigen gevoel, maar ik vind wel dat je beiden dit moet kunnen uitspreken naar elkaar, zodat er begrip komt en een ieder kan zijn wie hij of zij is. Dat er veiligheid is om te uiten en dat er van beide kanten naar elkaar wordt geuit.
Als vrouw vind ik het namelijk niet fijn wanneer er over mij wordt gepraat van hey, is dat je nieuwe neu.....? MAAR IK BEN WEL ECHT DANKBAAR DAT DIT EERLIJK TEGEN MIJ WORDT GEZEGD! en ik zeg eerlijk.. Ik zou nog dankbaarder zijn wanneer iemand zou zeggen van zo praat je niet over haar tegen mij, want dat zijn de mensen die je verdiend in je leven. Niet om te oordelen want ik weet hoe deze wereld seperation tussen mannen en vrouwen creëert. Dat seks en lust geld oplevert en dat mannen en vrouwen niet eerlijk naar elkaar kunnen zijn hierover, zodat er blokkades ontstaan in het uitspreken, je veilig bij elkaar voelen in het uiten en om te zijn wie je bent, dat mensen zich hierdoor onzeker gaan voelen en voor vrouwen om te weten dat mannen zo kijken, dat ze onzeker worden over hun uiterlijk. Heb ik wel een mooi figuur, zie ik er goed uit, ben ik waardig en goed genoeg? Angst is/wordt er gecreëerd door de lust.. bang om elkaar kwijt te raken (bewust of onbewust), vreemdgaan, meer willen, uit balans halen van wie je echt bent en ja wat niet. Voor mij als vrouw voelt het respectloos ook al weet ik dat mannen zich vaak niet eens bewust zijn van wat het met een vrouw doet. En wanneer ze er bewust van zijn het stiekem bespreken achter de vrouw haar rug om, want ja wat als mijn vrouw het hoort. Maar als je nou eens echt heel eerlijk kijkt...
Hou je dan echt van je vrouw? Wanneer je der in mee gaat met zulke praat? Voelt het echt goed om achter haar rug om te praten over andere vrouwen of zelfs over haar? Of om überhaupt zo over vrouwen te praten? Voor mij voelde het in ieder geval alsof ik elke keer maar weer opnieuw gekeurd werd of nja wordt.. en waar vroeger mij onzekerheid omhoog kwam en ik nog meer mijn best ging doen om er zogenaamd beter uit te zien heb ik nu zoiets van... zouden we echt niet beter willen? Ik wel en laat ik mijn gevoel eens gewoon uitspreken in hoe respectloos het voor mij voelt. Als vrouw.. alsof mijn lichaam alleen maar een stuk vlees is om naar te kijken en de woorden die erbij worden gebruikt alsof ik niks waard ben..
En nog als vrouw he weet ik dat mijn waarde niet wordt bepaald door wat iemand anders denkt, zegt of doet, maar als je je dan bedenkt dat degene van wie je houd of de mannen die in je leven zijn (werk, vriendschap, familie, partner of wie dan ook) voelt dat niet fijn en doet dat pijn.. Als moeder van dochters, dat je dochters opgroeien met dit en ik zelf als vrouw ook dit mag aanhoren.. tja het voelt echt niet fijn. Respectloos, minderwaardig, verdriet, onzekerheid en de strijd om er altijd maar goed uit te zien.. en mannen dan ook nog ‘waarom sta je zo lang voor de spiegel? Ja wat denkst?
Daarnaast zeggen je bent mooi zoals je bent...
zo voelt het niet als vrouw ik deze wereld.. en ik geef niet eens de mannen de schuld, wij als vrouwen staan ook niet op en gaan er in mee, omdat het zo dood normaal is geworden. Onze gevoelens worden weggedrukt en als we proberen te uiten is het gezeur of de oude bekende zin die je te horen krijgt 'ja nou ja dat zijn mannen'.
Maar is dat niet gewoon het oude en gewonde ego, waar we ons nu allen zo bewust van aan het worden zijn?
Zullen we gewoon allemaal niet eens beter moeten willen en onze harten naar elkaar openen, deze dingen helen, elkaar ruimte te bieden in eerlijkheid, elkaar leren begrijpen en beter willen doen voor jezelf. Omdat je het verdiend om als vrouw zijn met respect en waardig te worden behandeld en als man om echt van je vrouw te houden en te kunnen zijn wie je bent? Dat alles bespreekbaar is en dat je echt jezelf kan zijn.. met elkaar en bij elkaar? Een echte verbinding creëren vanuit je hart? Is dat niet wat we allemaal willen? Je gezien, gehoord, geliefd voelen. Het begint echt bij de liefde voor jezelf en door uit te spreken wat iets met je doet.
Wanneer iedereen alles in zich houd komen we niet verder en blijven we dit cirkeltje in stand houden. Voor vrouwen niet fijn, maar voor mannen ook zeker niet. Bespreek de dingen met elkaar zonder derden en mochten derden dingen zeggen dat respectloos is zeg dan wat het met je doet. Het begint bij ons vrouwen, wanneer wij niet zeggen wat het met ons doet, zullen onze mannen ons dan ooit begrijpen en zal hun hart dan open gaan? Mochten ze in het ego blijven hangen na het uitspreken van je gevoel, is het dan niet aan ons om ons eigen respect te nemen en voor onszelf te kiezen.
Sowieso vind ik dat je respect/waarde niet afhangt van een ander en wanneer jij jezelf respecteert komen er vanzelf mensen die jou respecteren/waarderen, want dat is wat je verdiend en aantrekt wanneer je voor jezelf kiest en open gaat zijn in wie je bent.
Het begint allemaal bij de liefde voor jezelf.. wanneer je geen respect heb voor je gevoelens en emoties, geen ruimte hebt voor deze gevoelens en emoties, geen waarde hebt op jezelf of jezelf niet lief hebt... hoe kun je een ander dan lief hebben? Wanneer je je eigen grenzen niet respecteert en nee kunt zeggen... hoe kan je een anders grens dan respecteren?
Je kan zo diep van iemand houden als dat je van jezelf houdt.. je kan iemand zo diep respecteren als dat je jezelf respecteert en je kan iemand zo diep waarderen als dat je jezelf waardeert. Wanneer jij niet beter wil zijn voor jezelf of wil kiezen voor jezelf en een beter leven, veranderd er niks. Echte verandering komt vanbinnen, vanuit het hart.
En weet als moeder hoe jij een man met je om laat gaan, dat zal je dochter accepteren van een man en als vader hoe jij met een vrouw omgaat zal je dochter ook accepteren, geheimen houden of stiekem doen heeft geen zin.. energie liegt niet en is aan alles te voelen.. het is maar net welke wereld je wil creëren en of je een verandering wil gaan maken voor jezelf? Gewoon omdat jij het verdient om de liefde voor jezelf te voelen en de oprechte liefde van een ander en voor een ander.
Reactie schrijven